- dirigözlü
- sif.1. Canlı, diri. <Əsgər:> Mən arşını iki şahılıq çiti görməmiş almayıram; Halbuki dirigözlü arvad ola! Ü. H..2. İtigörən, zirək. Bu uşaqlar dirigözlü, təpədən-dırnağa qədər silahlanmış düşmənlə vuruşurdular. . M. Rz..3. zərf Diri-diri, diri halda. Onlar aralığa salıb Alıxan ağanı dirigözlü tutdular. S. R..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.